ในวันที่โลกหมุนเร็วจี๋ ผู้คนต้องการขับเคลื่อนสิ่งใหม่ๆ ด้วยสตาร์ทอัพ แต่สองหนุ่มสาวชาวเมืองคู่หนึ่งผู้มุ่งหน้าสู่ชีวิตเดินช้าและค้นพบวิถีงดงามจากชีวิตเรียบง่าย กำลังชวนพวกเราเหล่าคนในเมืองมา “สตาร์ทนาว” กับสิ่งละอันพันละน้อยด้วยความสุขเล็กๆ ในชีวิตที่เริ่มต้นจากเพียงแค่ “ลงมือทำ”

ภัทรพร อภิชิต เป็นสาวชาวกรุงร้อยเปอร์เซ็นต์ที่เคยใช้ชีวิตแบบคนเมืองทุกอย่างที่แค่มีเงินก็ไม่ต้องทำอะไรเอง แต่เมื่อวันที่ตั้งใจลงหลักปักฐานในเมืองเล็กอันแสนสุขอย่างอัมพวา สมุทรสงคราม ร่วมกับหุ้นส่วนชีวิต-วีรวุฒิ กังวานนวกุล การพึ่งพาตนเองคือหนทางการดำรงอยู่ที่ยั่งยืนที่สุด จากสาวชาวเมืองที่ไม่เคยทำอะไรเลย ต้องผันตัวเองมาจับจอบจับเสียมขุดดินจนมือแตก พลิกผืนดินกลายเป็นแหล่งอาหารน้อยๆ เกิดความผูกพันเชื่อมโยงระหว่างสิ่งมีชีวิตรอบตัว ได้มองเห็นโลกด้วยสายตาใหม่ว่าเราเชื่อมโยงกับจักรวาลนี้อย่างไร และใช้ชีวิตเรียบง่ายด้วยความขอบคุณ

อาหารในฟาร์มหนูโจทุกอย่างปรุงด้วยเตาฟืน-เศษไม้ที่เป็นดั่งของขวัญทั่วทั้งสวนชนิดใช้เท่าไหร่ก็ไม่หมดและเนรมิตอาหารนานาชาติได้สารพัน วัสดุธรรมชาติรอบตัวทั้งหลายกลายเป็นแหล่งวัตถุดิบให้สร้างสรรค์สารพันเครื่องใช้ ทั้งฟากไม้ไผ่ ผนังบ้านดิน เตาไฟแบบขุด ไม้กวาดแบบต่างๆ หรือเครื่องสำอางธรรมชาติจากน้ำมันมะพร้าว แม้หนังสือเล่มนี้อาจบรรจุเรื่องราวของการปรุงอาหารแบบง่ายๆ สไตล์ชาวฟาร์มทั้งการทำขนมปังกินเอง ทำซอสพิซซ่า ไส้กรอกโฮมเมด ทำมายองเนส ทำนมข้นหวานสูตรธรรมชาติ การคั่วกาแฟ รวมถึงวิถีพึ่งตนเองต่างๆ ที่แสนเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ทั้งการบริหารเศษอาหาร การถักทอเครื่องใช้จักสานจากวัสดุรอบตัว แต่สำหรับฉัน นี่ไม่ใช่หนังสือฮาวทู หากคือบทบันทึกของความงดงามในชีวิตที่เราก็ต่างพบพานได้จากการลงมือทำด้วยตัวเอง

สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับหนังสือเล่มนี้คือการชวนให้เรากลับมามองชีวิตด้วยความแช่มช้า ใคร่ครวญตอบคำถามตัวเองว่า นาวาแห่งชีวิตที่เป็นอยู่นี้กำลังจะพาเราไปทางไหน และเป็นทางที่เราอยากไปจริงหรือเปล่า มนุษย์ทุกคนต้องการความมั่นคงปลอดภัย เราไม่อยากใช้ชีวิตบนความกลัวหรืออยู่ในภาวะที่ควบคุมไม่ได้ แต่คอมฟอร์ตโซนเหล่านั้นมิใช่หรือที่กำลังกินกลืนชีวิตของเราลงไปทุกวัน

การได้ลงมือทำอะไรบางอย่างที่ไม่คุ้นเคยอาจชวนให้สั่นไหวในใจ แต่ในขณะเดียวกัน มันคือเครื่องยืนยันว่ามนุษย์คือสิ่งมีชีวิตที่มีศักยภาพเสมอ และทำทุกอย่างได้หากเพียงตั้งมั่นจะทำ

และเราอาจได้พบชั่วขณะที่งดงามของตัวเองอีกครั้งจากการลงมือทำอีกครั้ง..ก็เป็นได้ เหมือนดังที่ภัทรพรกล่าวไว้ในตอนหนึ่งของหนังสือว่า

“คุณอาจลังเลสงสัยว่าเราจะมัวเสียเวลาทำสิ่งเหล่านี้ไปทำไม ในเมื่อมีความสะดวกสบายที่หาได้ง่ายดายวางขายอยู่เต็มไปหมด แท้ที่จริงอาจเป็นกุศโลบายที่ฉันใส่ไว้เพื่อจูงใจให้คุณทดลองลงมือทำอะไรบางอย่างด้วยตนเอง การเลี้ยงเป็ดไก่อาจไม่ได้ให้แค่ไข่ ทำบ้านเองไม่ได้ให้แค่ที่อยู่อาศัย ใช้ฟืนก่อไฟหุงหาอาหารทำไมจึงมีความหมายมากกว่าบิดข้อมือเปิดตาแก๊ส ลองลงมือทำเถอะ ทำสิ่งง่ายๆ ทำรายละเอียดบางอย่างของชีวิตให้ตัวเอง ฉันจะไม่ตอบแทนว่าคุณจะได้รับอะไร แต่โลกของคนที่ลงมือทำกับโลกของคนที่เอาแต่คิด ไม่เหมือนกันอย่างแน่นอน คุณไม่เหมือนเดิมอีกแน่นอน เมื่อคุณเปลี่ยน โลกจะเปลี่ยน”

มาเถอะ …มาลงมือทำ  ทำสวน-ที่มิใช่เรือกสวนไร่นา หากเป็นความสุขเล็กๆ จากการลงมือทำบางสิ่งบางอย่างด้วยตัวเอง

หนังสือจงทำสวนของเรา เขียนโดย ภัทรพร อภิชิต
จัดพิมพ์โดยสำนักพิมพ์บ้านและสวน ราคาเล่มละ 469 บาท
FB: Noojo Art and Farm