วันนี้ฉันจะอนุญาตขอเล่าเรื่องกลิ่นแบบความรู้สึกล้วนๆ ไม่มีความรู้ทางวิทยาศาสตร์ใดๆ เลยนะคะ

รอบๆ บ้านของฉันจะมีดอกไม้กลิ่นหอมของไทยๆ ปลูกอยู่เยอะพอสมควรด้วยฝีมือคุณแม่ของฉันตามเคย  เพราะฉันเน้นไปที่ไม้กินได้ คุณแม่เน้นไปที่ไม้ดอก ไม้ประดับ  เรามีกันเกราต้นใหญ่อยู่ด้านหน้าบ้าน กันเกรา ดอกสวย ตอนเป็นลูกสีส้มๆ ก็น่ารัก ทรงต้นสวยงาม หอมอ่อน แต่ถ้าออกดอกเต็มต้นก็จะได้กลิ่นแรงพอสมควร ส่วนอีกไม้ดอกที่อยู่ตรงหน้าบ้านก็คือปีปยูนนาน (หน้าตาไม่เหมือนปีบ) ดอกมีกลิ่นหอมอ่อนที่นานๆ จะโชยมาสักที แต่ก็หอมแบบดูดี หอมสุภาพๆ บอกไม่ถูก คล้ายเทียนหอมราคาแพง และไม่ไกลกันเท่าไหร่เราก็ปลูกต้นแก้ว 2 ต้น ตอนช่วงออกดอก มีสีขาวพราวเต็มต้นน่ารักมากๆ เดินเข้าไปใกล้ๆ จะได้ทั้งกลิ่นหอมสดชื่นสมกับเป็นต้นไม้ในวงศ์ส้ม แถมด้วยหมู่มวลผีเสื้อมากมายที่มากินน้ำหวานจากดอกแก้ว ใครที่พอมีที่และชอบความมุ้งมิ้งเป็นชีวิตจิตใจ ฉันแนะนำให้ปลูกต้นแก้วเลยค่ะ  ตอนออกดอกจะมีผีเสื้อสวยๆ ตัวน้อยๆ บินกันให้ว่อนแบบไม่กลัวเรา กลิ่นหอมอ่อนแบบที่ยังไม่เคยได้ยินคนไหนไม่ชอบกลิ่นนี้ ดอกสีขาวสวย ออกทีเป็นพวงน่ารัก และบอบบางมากขนาดที่เวลาเอื้อมมือไปแตะ กลีบจะร่วงกราว สร้างความตื่นเต้นเล็กๆ ให้หัวใจดวงน้อยๆ ของเรา การไปตัดดอกแก้วมาปักแจกันนี่เป็นความสนุกของฉันเลยค่ะ  มันรู้สึกต้องแอบมีการฝึกฝนวิชามือเบากันมาทีเดียว  และลูกของดอกแก้วที่สุกเป็นสีส้มๆ แดงๆ นั้นยังเอามาบีบๆ ทาเล็บเป็นยาเคลือบเล็บให้เงาแบบฉบับงามตามธรรมชาติได้อีกด้วย

นอกจากนั้น รอบๆ ตัวบ้านของฉันก็ยังมี จำปีสีนวล จำปาจิ๋ว ที่พอออกดอกแล้วก็ไม่เห็นจิ๋วสักเท่าไหร่ ต้นก็ไม่จิ๋วด้วย พุดซ้อนที่สวยคลาสสิก มณฑาที่นานๆ จะออกดอกให้ชื่นใจสักที และบานแป๊บเดียว หอมแป๊บเดียว ทำให้เราต้องรีบตักตวงเวลาที่จะชื่นชม ส่วนข้างหน้าครัวของฉันมีราชาวดีที่ชอบมีผีเสื้อบินดอมดมว่อนไม่แพ้แก้ว โมกที่ปลูกไว้เป็นแถวใกล้บ้าน ช่วงออกดอกจะหอมมาก ฉันชอบดอกโมกตรงที่เหี่ยวแล้วกลายเป็นสีม่วงอมเทาแสนสวยด้วยค่ะ  อีกต้นที่ออกดอกทีหอมฟุ้งไปทั่วคือ พุดน้ำบุศย์ที่ดอกแรกบานเป็นสีขาวแล้วค่อยๆกลายเป็นสีเหลืองนวล แล้วค่อยเป็นเหลืองส้มตอนใกล้ร่วง แต่พุดน้ำบุศย์หอมหวานไปนิดสำหรับฉัน  มีอยู่ครั้งหนึ่งตอนพาน้องกาย (กาย ไล มิตรวิจารณ์) ไปเยี่ยมฟาร์มออร์แกนิกแถวบ้าน น้องกายเอาใบมะนาวที่ปลูกอยู่ใกล้ๆ มาขยี้ให้ดมพร้อมดอกพุดน้ำบุศย์ ซึ่งทำให้กลิ่นผสมปนกันเป็นอีกกลิ่นหนึ่งซึ่งตัดความหอมหวานแรงของพุดน้ำบุศย์ไปได้ อันนี้เป็นความประทับใจของฉันเลย หลังจากนั้นฉันก็ชอบที่จะจัดแจกันดอกไม้หอมแบบไม่ต้องกลัวกลิ่นตีกัน เพราะอยากมิกซ์กลิ่นไปด้วยกันเลย และมันไม่เคยออกมาไม่ดีค่ะ

เรื่องกลิ่นหอมนี่มีความลึกลับบางอย่างสำหรับฉันด้วยค่ะ  คือฉันรู้สึกว่าเวลาที่อยู่ในบ้าน ถึงแม้จะมีดอกไม้หอมออกดอกอยู่รอบบ้าน บางทีเราตั้งใจที่จะสูดดม เราจะไม่ได้กลิ่นนั้น แต่เวลาที่เราเผลอๆ เราจะได้กลิ่นหอมโชยพัดมาเอง ฉันรู้สึกว่านี่คือเรื่องที่บังคับกันไม่ได้ และต้องรอคอย ซึ่งก็ทำให้รู้สึกดีเวลาได้กลิ่นหอมของดอกไม้นอกบ้านลอยอบอวลเข้ามาให้ชื่นใจ ส่วนดอกไม้ที่ฉันประทับใจความหอมที่สุดคือ สายหยุดค่ะ  ครั้งที่ทำให้ประทับใจที่สุดก็ตอนที่กลิ่นสายหยุดหอมเข้ามาถึงในฝัน ตอนเช้าวันนั้นฉันยังหลับอยู่ และฝันว่ามีกลิ่นหอมมากโชยมา ในฝันฉันเดินหาว่านี่คือกลิ่นอะไร กลิ่นแป้งหอม? หรือกลิ่นน้ำหอมแปลกใหม่แสนมีเสน่ห์ แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ จนตื่นขึ้นมาฉันก็แปลกใจที่กลิ่นในฝันยังอยู่ ก็เลยเดินออกไปตามหาแบบในฝันเลย นึกว่านี่คือลูซิดดรีมซะอีก และในที่สุดก็พบว่าคุณแม่เด็ดดอกสายหยุดมาวาง 1 ดอกบนโต๊ะกินข้าว  ตั้งแต่นั้นสายหยุดคือดอกไม้หอมในดวงใจของฉันเลยค่ะ  เฝ้ารอวันเขาออกดอก และช่วงที่เขาออกดอกก็จะรีบตื่นไปเก็บมาชื่นชมก่อนที่จะสายไป

ปลูกต้นไม้ ดอกไม้รอบบ้านกันเถอะ นอกจากสวยและกินได้แล้ว กลิ่นของมันยังบำบัดความเครียด ส่งผลดีต่อใจได้อีกค่ะ