“คุ้มกับซัลซ่าที่เหลือในตู้เย็นแล้วใช่ป่ะ” เขาหันมาถาม ขณะขับรถกลับบ้านพร้อมแซลมอนชิ้นงาม ซุกินี และหน่อไม้ฝรั่ง
“ถ้ากินหมดมันก็คุ้ม ถูกต้องมั้ย ดีกว่าทิ้งซัลซ่าไว้เปล่าๆ ปลี้ๆ” ฉันยิ้มหวาน พลันนึกได้ “คีนัวด้วย ได้กินคีนัวเสียทีไง”
เขาหัวเราะ พยักหน้า (แปลได้ว่า-ก็โอเคนะ)

จะไม่โอเคได้ไง คีนัวน่ะ เพื่อนของเขาให้เรามา บอกว่ามนุษย์รู้จักกินมานานแล้ว และเป็นอาหารดี ใช่! เป็นของดี แต่ไม่เหมาะจะกินกับน้ำพริกกะปิ (อาหารในชีวิตประจำวันของเรา) คีนัวจึงนอนรอในตู้เก็บของนานนับเดือน

กระทั่งฉันทำซัลซ่ากินกับแผ่นข้าวโพดอบกรอบ ทำเสียมากมาย กินไม่หมด ฉันเลยจับใส่กล่องแช่ตู้เย็นไว้ เมื่อเช้าขณะเปิดตู้เย็นคว้าขวดนม ฉันเห็นซัลซ่าแล้วนึกได้ เคยดูคลิปที่ เจมี่ โอลิเวอร์เอาคีนัวมาคลุกปนซัลซ่า เสิร์ฟกับปลาย่าง ผักย่าง

ซัลซ่าของฉันทำแบบง่ายๆ ใช้มะเขือเทศหั่นเต๋าเล็กๆ สี่ลูก หอมแขก 2 หัว (หั่นเต๋าเช่นกัน) และพริกกระดิ่งสีเหลือง…ก็หั่นเต๋าอีกนั่นล่ะ (ราว 3 ช้อนโต๊ะ) ผักชีหั่นหยาบหนึ่งต้น ใส่น้ำมันมะกอก เกลือ พริกไทยดำบด น้ำส้มสายชูไวน์แดง (น้ำส้มสายชูอื่นย่อมได้-ไม่ว่ากัน) บีบเลมอนลงไปหน่อย ต้องไม่ลืมส่วนดีที่สุดของเลมอน-คือผิว จะขูดหรือซอยละเอียดก็ได้ ใส่ลงไปด้วย สุดท้าย ฉันโรยยี่หร่าผงสองหยิบมือ คลุกๆๆๆ ชิมให้ได้รสเปรี้ยวๆ เค็มๆ  บางครั้งมีเด็กกินด้วย ฉันแถมน้ำตาลให้นิดหน่อย

ซัลซ่าจะช่วยให้คีนัวมีรสชาติขึ้น น่ากินขึ้น
แช่คีนัวในน้ำสิบนาที รินน้ำออก แล้วเติมน้ำใหม่ เติมเกลือ เปิดไฟต้มจนสุก (ราว 10-15 นาที) ระหว่างรอกระทะร้อน ฉันคลุกคีนัวกับซัลซ่าลงจานรอไว้

เอาล่ะ…ย่างแซลมอนก่อน หั่นเป็นชิ้นหนาหน่อย โรยเกลือกับพริกไทยดำ นาบบนกระทะแบบไม่ง้อน้ำมัน ให้สุก สีสวยทั้งสองด้าน ตักขึ้นมารอ

ช่วงชิงจังหวะที่กระทะยังร้อนจัด ใส่น้ำมันหน่อย เทซุกินีกับหน่อไม้ฝรั่งลงไป (หั่นเป็นชิ้นยาวๆ)  แล้วจับพริกแดงมาผ่าครึ่ง เอาไส้ออก สับให้เป็นชิ้นเล็กๆ โปรยลงกระทะ ตามด้วยเกลือ คนอีกสองสามที กึ่งผัดกึ่งจี่ ครั้นผักสุกสีสวย ฉันก็รีบปิดเตา

วางแซลมอนบนคีนัว ข้างจานคือผัก ตักซัลซ่าหยอดหน้าเพื่อความสวยงาม
ฉันส่งช้อนให้เขา “ช่วยบอกว่าคุ้มมั้ย ที่เราขับรถไปซื้อปลากับผัก”
เขาไม่ค่อยชอบคีนัว ฉันรู้ แต่พอเราเพิ่มซัลซ่า คีนัวก็มีเสน่ห์ขึ้น เขาตักคีนัวเข้าปาก ตามด้วยแซลมอน และผัก
ตาพราวระยับ พยักหน้าแรง “ไปอีกรอบได้นะ เกินคุ้ม”

เป็นครั้งแรก ระหว่างฉันกับอาหารจานนี้ อยากเชื่อเขาอยู่หรอก แต่ขอกินก่อน ฉันตักเข้าปากคำใหญ่เพื่อพบว่ามันอร่อยมาก สดชื่นมาก ลิ้นตื่น ใจชื้น ร่างกายกำลังยืนยันว่าฉันกินอาหารที่คู่ควร

ต้องทำคีนัวคลุกซัลซ่าให้เพื่อนของเรากินบ้าง เสิร์ฟกับไก่ย่างก็น่าจะเข้าที วันหลังแล้วกัน
อืม…ว่าแต่แซลมอนยังเหลือ เราทำเพิ่มอีกจานดีมั้ยน้า